Nowy feminizm – teoria i praktyka

Abstract

Autorka artykułu koncentruje się na rozbieżnościach między założeniami nowego feminizmu a praktyką Kościoła instytucjonalnego. Nowy feminizm traktowany jest tutaj jako immanentna część współczesnej nauki społecznej Kościoła katolickiego. Natomiast praktyka Kościoła instytucjonalnego została przeanalizowana w oparciu o przykłady wypowiedzi hierarchów na temat udziału kobiet w Kościele oraz konkretne działania i decyzje Kościoła instytucjonalnego. Przyczyn tychże rozbieżności autorka upatruje, z jednej strony, w tradycji, z drugiej – w obawie o utratę władzy.

The author of the paper focuses on the discrepancies between the new feminism and the practice of the institutional Church. New feminism is approached here as an inherent part of the contemporary social teaching of the Catholic Church. Its practice is analyzed on the examples of statements uttered by Church officials as concerns the role of women in the Church, and the concrete activities and decisions of the institutional Church. The author seeks the reasons for these discrepancies in tradition, on the one hand, and on the other, in the fear of losing power.