Dinlerde Kurtuluş Anlayışı (Teorik Bir Giriş Denemesi)

Abstract

Kurtuluş, kadim ve modern bütün dinlerin ana hareket noktalarından ve hedeflerinden birini oluşturan bir anlayıştır. Farklı kavramlarla ifade edilmiş olsa da, hepsinde kastedilen şey, kendi anladıkları şekliyle bir kurtuluş durumunu dile getirir. Dinlerin mensuplarını kurtarmak istedikleri şey metafizik bir durum olabileceği gibi fiili bir durum da olabilir. Kurtuluş arzusuna yol açan şeyin ve eğer kabul ediliyorsa/edilmiyorsa aşkın varlığın mahiyeti de, onu gerçekleştirme yolunu belirler. Kurtuluşta bireyin yanı sıra, bu hususta ona yardımcı olacak, yol gösterecek, insani, insani-ilahi, ilahi nitelikli kurtarıcılar da, dinlerde önemli bir yer tutarlar. Bazı dinler bu kurtuluşun yaşarken gerçekleşmesini kabul etseler de, nihai anlamda kurtuluş öldükten sonra geçekleşen bir durumdur. Kurtulması beklenen asıl olarak insan olmakla birlikte, kozmolojik ve toplumsal kurtuluş beklentileri de vardır.

Salvation is a belief/understanding that makes a beginning and ultimate aim for both all ancient and modern religions. Although different concepts were being used to state it, all of them state a salvation that is specific to those religions. The thing that all religions want to salvate/liberate sometime may be a metaphysical and sometimes a de facto situation. The situations that will be salvated/liberated determine the way of salvation. Religious human is real actor in the salvation, but sometimes saviours play very important role in this salvation. Those saviours may be both human and human-divine or divine nature. According to some religions salvation may occur in this world, but for the most of religions the place of ultimate salvation is the next world. Although will be salvated/liberated is a human, but some religions include this salvation the society and the cosmos.