Ulric Huber (1636-1694) : 'De ratione juris docendi & discendi diatribe per modum dialogi : nonnullis aucta paralipomenois' : with a translation and commentary

Abstract

Margaret Hewett onderzocht de dialoog De Ratione Juris Docendi et Discendi Diatribe die is geschreven door Ulric Huber (1636-1694), hoogleraar aan de Universiteit van Franeker. Met haar onderzoek probeert ze de waarde in te schatten van Hubers dialoog voor de ontwikkeling van het rechtenonderwijs in de zeventiende en achttiende eeuw. Hewett bekeek vooral de didactische opvattingen van Huber zoals die zijn uiteengezet in deze dialoog en in drie van zijn oraties. Tegen de tijd dat hij de eerste uitgave van zijn dialoog publiceerde, 1684, had Huber al een indrukwekkende academische loopbaan achter de rug en een aanzienlijke hoeveelheid publicaties op zijn naam staan. In 1688 verscheen een herziene uitgave van de dialoog in Hubers Digressiones. Zijn didactische opvattingen in de dialoog zijn het resultaat van het onderwijs in het Romeinse recht, dat hij jarenlang gaf aan aankomende praktijkjuristen. Op het eerste gezicht lijkt de dialoog een verslag te zijn van een ontspannen gesprek tussen vier vrienden: Huber zelf, Johann Friedrich Böckelmann (1632-1681), Georgius Conradus Crusius (1644-1676) en Adrianus Wijngaerden (1648-?). Volgens Hewett is de discussie echter niet wat het lijkt te zijn. Wanneer men de identiteit van de sprekers onderzoekt, de meningen verifieert die hun worden toegeschreven en de waarde van hun opvattingen probeert in te schatten, dan komt een aantal tegenstrijdigheden aan het licht. Met haar onderzoek probeert Hewett de waarde in te schatten van Hubers dialoog voor de ontwikkeling van het rechtenonderwijs in de zeventiende en achttiende eeuw.