Kur’an’da Münafıkların Tenkidi

Abstract

Müslümanların nispeten güç kazanmaya başladığı Medine döneminde ortaya çıkan ve bir taraftan Müslümanların gücünden istifade etmeye çalışan, diğer taraftan müşriklerle gizli işbirliği yapanlara Kur’an, “münafık” ismini vermiştir. Kendini saklamada mahir olan, İslam hukukuna göre Müslüman sayıldığı için İslami toplumun arasına karışıp en mahrem sırlarına ulaşabilen ve düşmanla her türlü kirli ittifak kurabilen bu tehlikeli unsur, Kur’an’da teşhir ve tenkit edilmiştir. Bu kısa çalışmada Kur’an’ın münafıkların davranışlarına yönelttiği eleştiriler değerlendirilmiştir.

The Quran gives the name “hypocrite” to those who emerged during Medinah Period, when the Muslims relatively began to gain power, and who on one hand tried to exploit the power of the Muslims and on the other hand made secret collaboration with the polytheists. This dangerous element who was master in concealment, who could reach the most intimate secrets by joining Islamic society as they were accepted Muslim according to Islamic Law and who could establish all sorts of dirty alliances with the enemy has been displayed and criticized in the Quran. In this short study, the criticism of the Quran towards the attitudes of the hypocrites has been evaluated.