O włączeniu dzieci jako aktorów społecznych w pole praktyki pracy socjalnej

Abstract

Dzieci są zarówno podmiotami, jak też przedmiotami oddziaływań pracy socjalnej ze względu na pozycję, jaką zajmują w strukturze świata społecznego oraz problemy, jakich doświadczają ich rodzice lub opiekunowie. Stanowią grupę outsiderów, zależnych od dorosłych, którą należy albo poddać kontroli społecznej, albo unikać, ponieważ "dziecko zawsze oznacza problem". Taka postawa przyczynia się zarówno do dyskryminowania dzieci jako grupy społecznej, jak i do nakładania różnego typu ograniczeń (na przykład w dostępie do instytucji publicznych, obiektów sportowo-rekreacyjnych czy wręcz całych społeczności). Celem artykułu będzie zatem próba odpowiedzi na pytania, dlaczego praca socjalna ukierunkowana na zmianę wymaga poznania świata dziecka jako autonomicznego podmiotu oraz jego relacji z dorosłymi, oraz w jakim kierunku powinny być prowadzone badania nad dzieckiem w obszarze pracy socjalnej?

Children are both actors, as well as objects of social work impacts due to the position they occupy in the structure of the social world and the problems experienced by their parents or guardians. A group of outsiders, dependent adults, which must either be social control, or avoid, because "the child is always a problem". This attitude contributes both to discriminate against children as a social group and to impose restrictions of various types (for example, access to public institutions, sports and recreational facilities or even whole communities). The aim of the article will therefore attempt to answer the question why social work focused on the changing world requires knowledge of the child as an autonomous entity and its relationships with adults, and in what direction should be carried out research in the area of child social work?